Hollandsche IJssel

28-01-2011 - Het heeft stevig gevroren, de sloten liggen dicht dus dat belooft wat.
Ik rijd naar Gouda om de situatie ter plekke te bekijken. De Hollandsche IJssel oostelijk van de Waaiersluis is deels bedekt met ijs dus ik zet mijn plan om via de Vlist naar Schoonhoven te varen uit mijn hoofd. Aan de westkant van de sluis is de Hollandsche IJssel een getijderivier, die vriest niet zo gauw dicht. Ik glibber over de steile modderige oever naar beneden om de boot te water te laten.
Het is een paar graden onder nul, maar zolang ik in beweging blijf krijg ik het niet koud. Langs de oevers staan veel fabrieken, overslagbedrijven voor zand en bouwmaterialen en verder wordt er veel met bagger gesleept. Op verschillende plaatsen wordt de vaargeul uitgebaggerd en het slib wordt tegen de dijk gelegd. Bij Nieuwerkerk kom ik langs de plaats waar in februari 1953 schipper Arie Evegroen zijn boot voor een gat in de Schielandse Hoge Zeedijk stuurde om overstroming van Schieland te voorkomen. Evegroen is vereeuwigd in een monument (foto).
Ik vaar onder de reusachtige deuren van de stormvloedkering door en kom even daarna op de samenvloeiing met de Nieuwe Maas. Er zijn weinig vrachtschepen, het zal wel drukker worden zodra de stremming op de Rijn in Duitsland is opgeheven.
Terug moet ik niet alleen tegen de wind in, ook staat er een zwakke tegenstroom. Een klein haventje bij molen De Schelvenaer in Krimpen biedt enige beschutting, hier leg ik even aan om mijn boterhammen te eten. Ik bedenk een leuke opdracht voor een instructie die ik deze week aan studenten waterbouwkunde geef: zoek uit, met behulp van een getijdentabel, hoe laat een kanoër uit Gouda moet vertrekken om optimaal van het getij te profiteren bij een tocht naar Rotterdam en terug.
De hele rivier ligt tussen hoge dijken om het land tegen de vloed te beschermen. Het is onmogelijk om zomaar ergens aan te leggen en op de kant te klimmen, de dijk is daarvoor vaak te steil en de schaarse steigertjes zijn priveterrein. Wanneer ik weer bij de sluis in Gouda kom heb ik zes en een half uur in de boot gezeten zonder uit te stappen. Het water is sinds vanochtend een meter gezakt, ik heb geluk dat ik kan aanleggen bij een grote kei die als een eiland in de weke modder ligt. Het getij heeft een laagje ijs op de oever achtergelaten, oppassen dus wanneer ik de boot tegen de dijk op draag.