22-01-2011 - In het haventje van Woubrugge kan je de bordjes ´privé verboden toegang´ niet missen. Ik doe of ik ze niet zie, ik laat mijn boot te water en ben meteen weg. Niet snel genoeg, de beheerder komt een kijkje nemen en ook al word ik niet weggestuurd, ik moet beloven de volgende keer een andere plek te zoeken.
De snelste en leukste manier om het Braassemermeer over te steken is in een rechte lijn door het midden, tegen de wind en de golven in. Daarmee zou ik mijn belofte breken om bij solotochten in de winter altijd dicht onder de oever te blijven, ook al draag ik een wetsuit en ligt de boot stabiel. De meeste ongelukken gebeuren thuis dus wat kan er gebeuren? Voor de gemoedsrust vaar ik toch maar braaf in een boogje langs de oever van Roelofarendsveen.
Via de Drecht en het Aarkanaal (langs het sluisje van Papenveer, foto) vaar ik naar Alphen aan den Rijn waar ik mijn boterhammen eet aan de oever van de Zegerplas. Door het stilzitten op een plek zonder beschutting ben ik afgekoeld en ik zet er flink de vaart in naar de kruising met de Rijn. Langs de Rijn en de Heimanswetering kom ik weer in Woubrugge. Om problemen te voorkomen blijf ik uit de buurt van de havenbeheerder, ik leg aan in een uithoek van het haventje waar ik niemand stoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten