Merwede: stroom mee of tegen?

20-06-2012 - De getijdentabel meldt hoogwater in Krimpen a/d IJssel om 6 uur ’s morgens en 6 uur ’s avonds. Dat betekent een gemakkelijke in- en uitstap. Tot zover het goede nieuws. Het slechte nieuws is dat de rivieren na hoogwater naar zee stromen en vóór hoogwater landinwaarts stromen, dus tegenstroom voor mij. Geen reden om thuis te blijven, ik moet alleen wat meer tijd uittrekken voor de tocht, en dus eerder vertrekken of later thuiskomen. Ik kies voor het eerste en ga om 4 uur van huis.

De Noord is de noord-zuid verbinding tussen de Lek en de Merwede, en het is moeilijk te voorspellen hoe de stroomrichting is als gevolg van de getijdenbeweging. In ieder geval heb ik hem vandaag mee, en vaar ik in anderhalf uur van Krimpen naar Dordrecht. Op de Merwede staat een lichte tegenstroom, die ik mijd door in de kribvakken dicht langs de oever te varen. De stroming wordt sterker en bij het naderen van de splitsing Nieuwe Merwede – Beneden Merwede lijkt het of ik nog maar nauwelijks vooruitkom. Ik zet voet op Brabantse bodem, een strandje in Werkendam waar ik even uitrust. Ik vaar langs de havens, de scheepswerven en de sluis die toegang geeft tot de Brabantse Biesbosch. Die bewaar ik voor een volgende keer, ik wil vandaag proberen voor het eten thuis te zijn. Na een halfuurtje langs de Nieuwe Merwede ga ik aan de rechteroever een kreek in. Waar die doodloopt stap ik uit om een paar honderd meter door een moerassig weilandje te lopen. Eerst probeer ik nog over hoge graspollen te lopen, later kan ik toch niet voorkomen dat ik door de zuigende modder moet. De koeien gaan opzij en blijven me nieuwsgierig aanstaren. De enige plek die niet zwaar met riet begroeid is bestaat uit een 10 meter brede oever van een ondefinieerbare grondsoort: te dun om op te lopen en te dik om op te varen. Ik leg de boot in de prut en krijg hem waarachtig in beweging. Langs een smalle bochtige kreek kom ik weer op wat breder water. Achteruit kijkend zie ik een bord staan ‘Verboden in te varen uitgezonderd vergunninghouders’. Tja de natuurbeheerders konden ook niet weten dat je dit gebied met een kano door de achterdeur kunt binnenkomen.

Ik vervolg mijn weg in de richting van Dordrecht, over het Moldiep, langs het bezoekerscentrum, en over het Wantij. Het is druk met een schoolklas, zo te zien kinderen die voor ’t eerst in een kano zitten. Vroeger dan gedacht, om 2 uur ben ik in Dordrecht en kan nog profiteren van de ebstroom op de Noord. Om 6 uur, dus nog voor etenstijd ben ik thuis, waarmee ik een kleine huiselijke crisis heb vermeden.
(foto's: Alex Bunjes en J&J Productions, Panoramio)