Maassluis

23-03-2012 - Sinds het avontuur in Vlaardingen reken ik er niet meer op dat sluiswachters van hun nest komen om een kano te schutten. Het wordt dus improviseren om in Maassluis van de Nieuwe Waterweg op het binnenwater te komen. Het getij werkt vandaag ook niet mee, het is tussen 10 uur 's morgens en 2 uur 's middags laagwater. Niet dat ik me hierdoor laat afschrikken.
Delft is bezig met ontwaken, het forensenverkeer komt op gang wanneer ik met een boogje om het centrum heen vaar. Bij de twee studentenroeiverenigingen loopt al volk rond, de fanatiekelingen onder hen varen vóór de colleges in een uurtje naar Overschie en terug. Ik klim even voorbij Kandelaar op de rechteroever om over te dragen naar de Poldervaart. Deze kant van de Poldervaart is een klein vogelparadijs en behalve de gebruikelijke zwanen, ganzen en futen zie ik hier een zeldzame gast door het riet sluipen. Eerst denk ik nog dat het een eend is, maar als hij mij in de peiling krijgt blijft hij roerloos staan en is hij één met het riet. Hij doet zijn naam eer aan, het is een roerdomp.

Op de overdraagplaats bij het Beatrixpark wordt een steiger gebouwd, mooi voor de volgende keer alleen hadden ze hem iets lager mogen maken, een meter boven het water is voor een kanovaarder niet bepaald comfortabel. Vandaag dus nog maar even door de verse modder. Vanaf de kruising met de A20 volgen de dammetjes elkaar snel op. Met de kano op een loopkarretje is het niet de moeite om 200 meter te varen en daarna weer op de kant te klimmen. Tegen tien uur kom ik in Vijfsluizen voor de wandeling naar de Maasoever. Koffietijd met zicht op de voorbijkomende zeeschepen. Ik schuif de boot over de glooiende oever omlaag, en laat me in ruim een uur met een lichte stroming meevoeren, langs Vlaardingen tot Maassluis. Voor de passagiers van de veerboot naar Rozenburg ben ik een bezienswaardigheid. Bij het havenhoofd zitten de baliekluivers op bankjes van de zon te genieten en de toestand in de wereld te bespreken. Het gesprek stokt wanneer ik de havenmond binnenvaar, ik steek een hand op en de mannen op de bankjes groeten terug, welkom in Maassluis. De haven staat onder invloed van eb en vloed, de keersluis staat altijd open. De enige lage kade is afgesloten voor groot onderhoud, het alternatief is een trap tegen de hoge kade, 3 meter boven het water. Ik breng eerst de bagage naar boven en hijs daarna de boot op.

Ik loop door het centrum naar de Noordvliet waarlangs ik in natuurgebied de Vlietlanden kom. Ik besluit iets goeds te doen, ik vis een grote emmer uit het riet en vul die met achtergelaten flessen, blikken en zakken tot er niets meer bij kan. De fietsers langs de Vlaardingervaart zien de emmer met rommel op mijn voordek en het commentaar varieert van opgestoken duimen (goede actie!) tot meewarig hoofdschudden (gestoord).

In het haventje van Schipluiden vind ik een afvalcontainer om de boel te kunnen lozen, voordat ik het laatste stuk over de Gaag naar Den Hoorn en Delft vaar.

(foto's: Bart van der Schagt, NL Wandel)