02-11-2011 - “Je weet dat je hier niet ver komt, hè”, waarschuwt een voorbijganger die me ziet lopen naar het vervallen sluisje in de Poldervaart. Ik beweer dat deze vaart uitkomt bij de Nieuwe Maas voor wie niet te beroerd is een paar keer over te dragen. Vol onbegrip vervolgt de man zijn weg gevolgd door zijn hond.
Deze vaart werd in 1280 gegraven voor de afwatering van Midden Delfland. De vijf aangesloten polders ('ambachten') hadden ieder een spuisluis, vandaar dat het gebied rond de uitmonding in de Nieuwe Maas Vijfsluizen werd genoemd. Nu zijn er alleen nog restanten van sluizen aan beide uiteinden, bij de Schie en bij de Nieuwe Maas.
Het eerste dammetje dient zich al na 500 meter aan. Daarna kan ik weer een flink eind vooruit, onder de spoorbrug door naar het tweede dammetje. Een fietser blijft staan op de brug en wrijft zijn ogen uit terwijl ik onder hem door vaar. Ik passeer het Betratrixpark, dan volgt de oversteek onder de A20 door. Ik ploeg door een smalle sloot bedekt met kroos, daarna volgen 4 dammetjes met een korte oversteek elkaar snel op. De vaart eindigt in Vijfsluizen, op een plas voorbij een openstaande keersluis waar in vroeger tijden een stoomgemaal heeft gestaan. Ik til de boot op de kant, bind de bagage op mijn rug en begin aan een wandeling van een kilometer. Pal naast de ingang naar de Beneluxtunnel kom ik bij een van de weinige plekken waar de Maasoever openbaar terrein is en niet bestaat uit een hoge kade. Langs de flauwe helling van ruwe keien vind ik een geschikte plek om te water te gaan, in de schaduw van het kantoorgebouw van hijs- en transportbedrijf Mammoet, een fraai stukje architectuur in de vorm van een reusachtige meerpaal.
Het is maar een klein stukje naar de haven van Vlaardingen, om 1 uur ben ik bij de sluis die toegang geeft tot de Vlaardingervaart. De sluiswachter neemt de tijd, ik moet een halfuur wachten tot de deur opengaat. Ik lig ruim een uur in de sluiskolk te kleumen, met gesloten luiken en een tergend langzaam stijgende waterspiegel, wanneer ik hoge nood krijg. Staande op de ladder langs de muur help ik bij het vullen van de sluiskolk. Het resultaat is niet indrukwekkend, om 3 uur besluit ik uit de sluis te klimmen, 6 meter hoog met de boot aan een touw achter me aan.
Volgende keer probeer ik vóór de sluis langs een trap of ladder de kade te beklimmen om over te dragen. Ik ben kwaad over het geintje dat de sluiswachter met me uithaalt en heb daarom weinig oog voor het centrum van Vlaardingen. Langs de rand van natuurgebied Vlietlanden kom ik in Schipluiden, daarna is het nog een uurtje bij ondergaande zon terug naar het startpunt op de Schie in Delft.
(foto: Ligplaats Info / Maarten van Heertum)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten