Vlist

26-02-2011 - Een maand geleden stond ik ook bij de Waaiersluis in Gouda, toen om naar Rotterdam te varen, nu ga ik de andere kant op. Het is een half uurtje langs de Hollandsche IJssel naar Haastrecht, waar ik bij het poldergemaal naar een overdraagplaats zoek. Die is er niet, er zijn op de zuidoever alleen privétuintjes dus til ik de boot op de kade aan de overkant. Ik loop door het historische deel van Haastrecht in de richting van het riviertje de Vlist. Ook hier is alles privéterrein, ik moet doorlopen tot de brug om een aanlegplaats te vinden. Moe geworden van 500 meter lopen met de boot op mijn schouder strijk ik neer voor een kop koffie. Dan begin ik aan de route langs de Vlist, een kronkelend riviertje dat eigenlijk ook weer geen riviertje is, want het ligt hoger dan het land en wordt gevoed door poldergemalen. Echt een leuke route, met wat verspreide groepjes boerderijen, het dorpje Vlist en weinig verkeer langs de smalle weg waar een maximum snelheid van 30 km per uur geldt. Langs de hele oever staan knotwilgen.
Het is anderhalf uur naar Schoonhoven, waar ik de boot aan een steiger leg om lopend het centrum te verkennen. Het is verkiezingstijd, op de kleine markt zijn behalve vis en kaas ook folders te krijgen die van alles beloven. Er zijn veel juweliers en klokkenwinkels, Schoonhoven heeft een belangrijke reputatie op het gebied van edelsmederij en laat dat graag zien. Ik heb vooral ook belangstelling voor de gracht om te kijken hoe ver je varend in de richting van de Lek kan komen. Dat valt tegen, er zitten maar liefst 3 keersluizen tussen de singel en de Lekhaven, dat weet ik dan alvast voor de volgende keer.

Gouda

18-02-2011 - Vanuit Alphen a/d Rijn volg ik de Gouwe, langs Boskoop en Waddinxveen tot de Kock van Leeuwensluis die toegang biedt tot Gouda. De sluis wordt vandaag niet bediend dus dat betekent overdragen. Eerst vaar ik langs de singels die de oude binnenstad van Gouda insluiten, daarna volg ik de bordjes 'Kanoroute Gouda' die me door de binnenstad leiden, langs de smalste grachtjes die ik ooit gezien heb. Mijn peddel van 2,15 meter blijkt hier te lang ik beweeg me voort door me met de handen tegen de muren af te zetten. Ook maak ik kennis met rioolpijpen die 50 cm boven het wateroppervlak onder bruggetjes hangen. Een doorgang onder een huizenblok lijkt te zijn afgesloten met een kettinggordijn, maar het routebordje wijst juist die kant op. Het gordijn dient om de duiven te weren die de tunnel zonder gordijn zouden hebben ondergescheten en volgebouwd met nesten. Het grachtje dat ik volg loopt dood in een parkje waar een kanosteiger ligt om het overdragen naar de Fluwelensingel makkelijk te maken. Dan vervolg ik mijn route langs de Gouwe terug naar Alphen. Een paar keer wordt me de vraag toegeworpen, of het niet te koud is om te kanoën bij 1 of 2 graden. Mijn antwoord, 'eskimo's kanoën ook' is niet voor iedereen bevredigend, zo blijkt als ik de tegenwerping krijg 'maar jij bent geen eskimo'.
(foto: Bella de Lange)

Rotte

11-02-2011 - De bron van de Rotte ligt ten oosten van Zoetermeer bij Moerkapelle en wordt gevoed door 2 poldergemalen. Hier laat ik mijn boot te water in de verwachting dat ik 3 uur later de plek bereik waar de Rotte in de Nieuwe Maas uitmondt. Nadat ik de spoorlijn en snelweg Den Haag - Utrecht gepasseerd ben kom ik op de Rottemeren, een langgerekt meer omzoomd met recreatie-terreinen. Een veelheid aan recreatieve voorzieningen kan je er aantreffen: fiets- en wandelpaden, jachthavens, een kanosportcentrum, een survivalterrein met klimrots, een heuse skibaan, een zeilschool, noem maar op.
Voorbij het meer is de Rotte een riviertje, met aan beide kanten bebouwing. Links de woontorens van de wijk Ommoord, rechts het dorpje Rotte. Je hebt hier niet de indruk dat je zo dichtbij een grote stad bent, dat verandert plotseling bij het passeren van de A20. De Rotte kronkelt hier door het Oude Noorden met vaste lage bruggen die doorgaand verkeer van motorschepen onmogelijk maken. Na de Goudsesingel passeer ik een strook met nieuwbouwwoningen, dit moet de plaats zijn waar de spoortunnel ligt. Ik ga een stukje de Delftse Vaart op, langs de achterkant van het Stadhuis op de Coolsingel, tot het Hofplein waar de vaart afgesloten is. Het lijkt wel een spelletje Monopoly, waar is de Blaak? Dan het laatste stukje Rotte langs de St. Laurenskerk, het Erasmus Standbeeld en de Grote Markt, met zicht op de bibliotheek en de kubuswoningen, tot de Leuvekolk. Helaas, geen verbinding met de Leuvehaven en Nieuwe Maas, hier ligt een onneembare hindernis in de vorm van een drukke verkeersweg, het moet de Rottedam zijn, tegenwoordig beter bekend als, je raadt het al, de Blaak.

Amstel-Waver

08-02-2011 - Over een paadje net breed genoeg voor mijn kar bereik ik de Tolhuissluis waar ik bij de eerste zonnestralen mijn boot te water laat. Ik vaar langs het Amstel-Drecht Kanaal naar Uithoorn en drink mijn koffie op een steigertje in de zon. Hoewel de Amstel gekanaliseerd is, met oevers van stortsteen en de waterafvoer geregeld met sluizen, is het bochtige verloop tussen Uithoorn en Ouderkerk onaangetast. Bij Nessersluis wordt gewaarschuwd voor de kabelpont; ik verwacht een pontje dat zich naar de overkant sleept via een kabel over de bodem maar moet mijn hoofd intrekken wanneer ik de kabel vlak voor me op ooghoogte over het water gespannen zie. (foto: Voetveren)
Ik draai de Oude Waver op. Die heeft hier een smalle doorgang waarin met schotbalken een noodkering kan worden gemaakt, blijkbaar is er geen 100% vertrouwen in de gecontroleerde waterstand op de Amstel. Aan beide kanten van de Waver liggen diepe polders, links de Ronde Hoep en rechts Groot Mijdrecht, waar zoveel over te doen is omdat er een voorstel gedaan is de polder te ‘ontwikkelen’ tot moeras . Hoezo ontwikkelen, gewoon de gemalen stilzetten, de natuur doet de rest. De bewoners zijn niet blij met de plannen en geloven niet dat het zo’n vaart zal lopen met de onhoudbaarheid van diepe polders door zeespiegelstijging en bodemdaling (lees meer op Koe of Jetski). Vreemd dat er tegelijkertijd plannen zijn voor woningbouw in Hollands diepste polder, de Zuidplaspolder tussen Gouda en Nieuwerkerk (6 m onder NAP). Je mag hopen dat de achitect van de Deltawerken Johan van Veen geen gelijk krijgt met zijn uitspraak
‘Misschien gaat Nederland de strijd tegen het water ooit verliezen en breekt er een moment aan waarop we dit land met een zucht van verlichting zullen prijsgeven aan de golven’.
Tussen Stokkelaarsbrug en Ouderkerk krijg ik tussen de rietkragen op de oever zicht op Amsterdam Zuidoost en de Bijlmer, met de Arena prominent tussen de woon- en kantoorkolossen. Ook Amstelveen komt in beeld en terwijl het geluid van opstijgende vliegtuigen al enige tijd niet meer overheerst, is er nu de lucht van kerosine die op de nabijheid van Schiphol wijst.
Op de kade in Ouderkerk (foto) eet ik mijn boterhammen, terwijl ik toekijk hoe het leven hier zijn gang gaat. Onder de rook van Amsterdam is het dorp zichzelf gebleven zou Wim Zonneveld gezegd hebben, of was het nou Vader Abraham? Na Ouderkerk kom ik weer op de Amstel, de blik gericht op de Katholieke Kerk van Nes a/d Amstel, een forse kerk voor een klein dorp. De pontbaas in Nessersluis laat de kabel onder water zakken en dan is het nog 2 uur stug doorvaren met op sommige stukken een zwakke tegenwind tot de Tolhuissluis.