zondag 25 maart 2012

Maassluis

23-03-2012 - Sinds het avontuur in Vlaardingen reken ik er niet meer op dat sluiswachters van hun nest komen om een kano te schutten. Het wordt dus improviseren om in Maassluis van de Nieuwe Waterweg op het binnenwater te komen. Het getij werkt vandaag ook niet mee, het is tussen 10 uur 's morgens en 2 uur 's middags laagwater. Niet dat ik me hierdoor laat afschrikken.
Delft is bezig met ontwaken, het forensenverkeer komt op gang wanneer ik met een boogje om het centrum heen vaar. Bij de twee studentenroeiverenigingen loopt al volk rond, de fanatiekelingen onder hen varen vóór de colleges in een uurtje naar Overschie en terug. Ik klim even voorbij Kandelaar op de rechteroever om over te dragen naar de Poldervaart. Deze kant van de Poldervaart is een klein vogelparadijs en behalve de gebruikelijke zwanen, ganzen en futen zie ik hier een zeldzame gast door het riet sluipen. Eerst denk ik nog dat het een eend is, maar als hij mij in de peiling krijgt blijft hij roerloos staan en is hij één met het riet. Hij doet zijn naam eer aan, het is een roerdomp.

Op de overdraagplaats bij het Beatrixpark wordt een steiger gebouwd, mooi voor de volgende keer alleen hadden ze hem iets lager mogen maken, een meter boven het water is voor een kanovaarder niet bepaald comfortabel. Vandaag dus nog maar even door de verse modder. Vanaf de kruising met de A20 volgen de dammetjes elkaar snel op. Met de kano op een loopkarretje is het niet de moeite om 200 meter te varen en daarna weer op de kant te klimmen. Tegen tien uur kom ik in Vijfsluizen voor de wandeling naar de Maasoever. Koffietijd met zicht op de voorbijkomende zeeschepen. Ik schuif de boot over de glooiende oever omlaag, en laat me in ruim een uur met een lichte stroming meevoeren, langs Vlaardingen tot Maassluis. Voor de passagiers van de veerboot naar Rozenburg ben ik een bezienswaardigheid. Bij het havenhoofd zitten de baliekluivers op bankjes van de zon te genieten en de toestand in de wereld te bespreken. Het gesprek stokt wanneer ik de havenmond binnenvaar, ik steek een hand op en de mannen op de bankjes groeten terug, welkom in Maassluis. De haven staat onder invloed van eb en vloed, de keersluis staat altijd open. De enige lage kade is afgesloten voor groot onderhoud, het alternatief is een trap tegen de hoge kade, 3 meter boven het water. Ik breng eerst de bagage naar boven en hijs daarna de boot op.

Ik loop door het centrum naar de Noordvliet waarlangs ik in natuurgebied de Vlietlanden kom. Ik besluit iets goeds te doen, ik vis een grote emmer uit het riet en vul die met achtergelaten flessen, blikken en zakken tot er niets meer bij kan. De fietsers langs de Vlaardingervaart zien de emmer met rommel op mijn voordek en het commentaar varieert van opgestoken duimen (goede actie!) tot meewarig hoofdschudden (gestoord).

In het haventje van Schipluiden vind ik een afvalcontainer om de boel te kunnen lozen, voordat ik het laatste stuk over de Gaag naar Den Hoorn en Delft vaar.

(foto's: Bart van der Schagt, NL Wandel)

vrijdag 16 maart 2012

Polder Nieuwkoop

15-03-2012 - 'Een kano, die zie je hier niet vaak!' Zo hoor ik van een bewoonster van bungalowpark Sans Souci bij Zevenhoven. Dat geloof ik graag, de Ringvaart Polder Nieuwkoop is er niet voor de watersport maar voor de waterhuishouding. De polder is met 5 meter beneden NAP net iets minder diep dan de Zuidplaspolder. Ik zie alleen de daken van boerderijen boven de dijk uitsteken. Koeien zijn niet te zien, maar ook al was de polder minder diep dan zou ik nog geen koeien zien want die staan nog op stal. Ik ben de tocht begonnen bij de Ziendesluis in Zwammerdam en ben de tel kwijt van het aantal keren overdragen. Ook zijn er twee bruggetjes waar ik klem kom te zitten. It kin net. Juist wanneer ik denk dat ik er zonder kleerscheuren doorheen ben, blijf ik haken achter stalactietjes van cement.
De zwanen zijn hier duidelijk geen kanoërs gewend. Ze blijven voor me uit zwemmen, ze komen niet op het idee om terug te zwemmen, op de kant te klimmen of weg te vliegen. Eén keer leidt dat tot lichte paniek wanneer een brugopening door een hekwerk is versperd met het opschrift 'U nadert viswater van visclub Zevenhoven'. Hengelsportverenigingen houden er niet van als concurrenten hun water leegvissen en menen daarom barricades te moeten opwerpen. Ik had trouwens bijna zelf een hengeltje gekocht na het lezen van Peters verslag van 10 maart. De grutto's en kivieten, net terug van hun overwintering in warmere streken, hebben het te druk met het zoeken van een partner en storen zich niet aan mij.

Stond bij zonsopkomst de rijp nog op de velden, tegen de middag wordt het warm, ik kom in mijn T-shirtje bij het gemaal Kromme Mijdrecht. Ik werp vanaf de dijk een blik op de polder die hier onder water is gezet en waar een kakofonie te horen is van duizenden watervogels. Er komt een grote zwerm vogels over me heen, ik hoor vreugdekreten alsof ze zich na een lange vermoeiende vlucht eindelijk tegoed kunnen doen aan al het lekkers dat daar te vinden is.
Het gemaal is een vernuftig stukje waterbouwkunde. Hier wordt het water van zowel de Ringvaart als de Zevenhovense Molenocht op boezemniveau gebracht en de Ringvaart loopt via een tunnel onder het gemaal door. Ik draag de boot door het weiland naar het uitstroomkanaal dat op de Kromme Mijdrcht uitkomt. Het wordt nog even spannend of ik langs Woerdense Verlaat kom, daar wordt een nieuwe brug gebouwd en de doorvaart is gestremd tot 1 mei. Tussen de nieuwe landhoofden liggen buizen op 40 cm hoogte, een makkie dus en niemand houdt me tegen.
Terug op de Nieuwkoopse Plassen zie ik de rietsnijders aan het werk. Veel rietlanden zijn kaal en zwart geblakerd, bundels riet liggen hoog opgestapeld langs de waterkant en er wordt druk gevaren om het af te voeren. Goedkoop bouwmateriaal voor de smalle beurs, zou je zeggen, maar het vindt zijn weg naar de daken van huizen die mijn budget ver te boven gaan. Ik zie ze wel staan langs de plassen hier, pandjes van zeker een miljoentje of anderhalf. Nee ik ben niet jaloers hoor, alleen zo'n steiger bij mijn huis lijkt me wel wat.

zondag 4 maart 2012

Zuidplaspolder

02-03-2012 - De diepste polder van Nederland ligt op 6 meter beneden NAP, tussen Gouda en Rotterdam. Het gebied is in de 18e eeuw afgegraven voor de turfwinning waarna de Zuidplas overbleef. Deze is in de eerste helft van de 19e eeuw drooggelegd.
Ik stap in op de Ringvaart bij recreatieterrein 't Weegje, dat vooral in trek is bij wandelaars en hengelaars. 'Groot onderhoud Ringvaart Zuidplaspolder' staat er op een bord langs de kant te lezen. Even verderop ligt een baggerschuit die met een persleiding de vaart blokkeert. De schipper sleutelt aan de motor en er zit voor mij niets anders op dan de boot een stukje over de kant te dragen.
Moordrecht heb ik al eens verkend vanaf de IJsseldijk en vanaf de IJssel, nu vaar ik door de achtertuintjes en langs woonschepen. Voorbij Moordrecht geeft de Snellesluis een verbinding met de Hollandse IJssel. De oude sluis is buiten gebruik, de deuren zijn verwijderd. De nieuwe sluis ligt in de IJsseldijk en brengt de schepen van het ringvaartpeil (NAP -2,20) naar de getijdenrivier (NAP -0,50 tot +1,50). Ik vraag me af hoe lang het duurt om de sluiskolk te vullen bij hoogwater met bijna 4 meter niveauverschil!
Verder langs het Abraham Kroesgemaal (foto) dat zowel op de Ringvaart als op de polderwetering is aangesloten en via een aquaduct op de IJssel loost. In Nieuwerkerk aan de IJssel vaar ik zelf op een aquaduct, hoog boven de straten en pleinen, en kijk door de zolderramen de huizen binnen. Voorbij Nieuwerkerk moet ik 200 meter klunen waar de vaart is afgesloten voor onderhoud aan het aquaduct over de A20. Ik loop eerst met alleen mijn peddel naar de overkant, wat aanleiding voor een kraanmachinist is om te vragen waar ik mijn boot gelaten heb. Ik heb ook een vraag aan hem, of het werk nog lang duurt. Ja het duurt nog wel even.
Tussen Nieuwerkerk en Zevenhuizen ligt de oever bezaaid met flessen, blikken en ander afvalmateriaal. Na Zevenhuizen verlaat ik de doorgaande vaarroute naar de Rottemeren. Zevenhuizen en Moerkapelle horen bij dezelfde gemeente Zuidplas, maar ze zijn te beroerd om elkaars afval op te ruimen, een krooshek is de reden dat ik een stukje moet overdragen. Bij binnenkomst van Moerkapelle staat 'Welkom' onder het vertrouwde blauwe bord, nou, zeker alleen voor landrotten want vervoer over water wordt geweerd, de vaart is geblokkeerd door een drijvende balk waar waterplanten en afval zich hebben opgehoopt. Ik eet een boterham, laat Moerkapelle voor wat het is en vaar dezelfde weg terug, met een zijsprongetje naar Zevenhuizer Verlaat langs de Rottemeren.